Wniosek o upadłość układową, bo takim właśnie wnioskiem będziemy się zajmowali, jest oświadczeniem przedsiębiorcy o możliwości dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa, a jednocześnie prośbą o dokonanie restrukturyzacji zadłużenia za pośrednictwem sądu, na warunkach proponowanych przez zarządzającego firmą. Wniosek taki składa się do właściwego sądu rejonowego gospodarczego, przy czym opłata za złożenie wniosku wynosi 1.000,- zł.
Tytułem wniosku jest: wniosek dłużnika o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu. Sformułowanie wniosku o ogłoszenie upadłości z możliwością zwarcia układu jest wyjątkowo niefortunne, sugeruje bowiem, że dłużnik jest bankrutem, który TYLKO posiada możliwość dogadania sie z wierzycielami. Często jest tak, że ze względu na przejściowe trudności, wynikające z braku płatności od zamawiającego usługę lub towar, albo z sezonowości popytu dłużnik ma problemy finansowe, choć daleko jeszcze do bankructwa i likwidacji firmy.
Na początku wniosku podajemy dokładnie nazwę dłużnika i jego firmę oraz wszystkie dane identyfikujące działalność gospodarczą. Następnie dłużnik wnosi o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu z wierzycielami oraz o zabezpieczenie majątku dłużnika. Niestety owo zabezpieczenie majątku dłużnika często jest hipotetyczne. Dłużnik wnosi we wniosku o wyznaczenie tymczasowego nadzorcy sądowego, który często bezradnie obserwuje działania komornika i egzekucję majątku dłużnika. Wprawdzie we wniosku wnosi się o wydanie zarządzenia tymczasowego zakazującego wszczynania lub zawieszającego wskazane w uzasadnieniu wniosku prowadzone postępowania sądowe i egzekucyjne prowadzone przeciwko dłużnikowi, ale gdy sąd odmawia zawieszenia tychże postępowań praca nadzorcy jest często bezprzedmiotowa.
Następnie dłużnik wnosi o zwołanie wstępnego zgromadzenia wierzycieli w celu zawarcia układu. Ważnym jest podkreślenie przez dłużnika bezzwłoczności rozpoznania wniosku, gdyż z uwagi na przedstawione propozycje finansowania układu, moment ogłoszenia upadłości i zatwierdzenia układu ma istotne znaczenie dla pozyskania środków finansowych, a tym samym powodzenia postępowania. Dłużnik deklaruje, że posiada płynny majątek na pokrycie kosztów postępowania układowego z możliwością zawarcia układu.
W uzasadnieniu wniosku dłużnik przedstawia warunki formalne wniosku, czyli:
- Kim jest dłużnik,
2. Adres, pesel, NIP itp.
3. Propozycje układowe
4. Oświadczenie o prawdziwości danych złożonych we wniosku,
5. Oświadczenia, że dłużnik nie jest spółką publiczną,
6. Oświadczenie, że dłużnik nie jest uczestnikiem systemu płatności lub systemu rozrachunków papierów wartościowych.
Następnie we wniosku analizowane są podstawy ogłoszenia upadłości, a więc tzw. zdolność upadłościową oraz, że jest niewypłacalny. Niewypłacalność dłużnika musi być szczegółowo opisana, tzn., dlaczego jest niewypłacalny i skąd wynikają zobowiązania i jakiej są wysokości. Warto tutaj wrócić do propozycji dłużnika spłaty zaległych zobowiązań. Dłużnik po racjonalnej ocenie rzeczywistości i przyszłości przedkłada propozycję dla wierzycieli, w jakiej wysokości i kiedy chce spłacić długi. Niestety często na przeszkodzie staje sam nadzorca sądowy, dla którego ważniejsze jest teoretyczne „dopasowanie” warunków finansowych dłużnika i jego możliwości płatniczych niż wymagania wierzycieli, zwłaszcza banków, które warunków dłużnika nie zaakceptują. Spłata w tzw. systemie rat balonowych, czyli małe raty i ostatnia duża jest zazwyczaj nie do przyjęcia dla nadzorcy.
Niezwykle istotnym we wniosku jest podanie przyczyn stania się niewypłacalnym lub wystąpienia takiej możliwości w przyszłości. Pamiętać należy, że uznanie przez sąd i pozytywne rozpatrzenia wniosku jest możliwe, jeżeli utrata płynności finansowej została spowodowana czynnikami niezależnymi od dłużnika. Zła ocena sytuacji gospodarczej, przeinwestowanie, brak właściwej kontroli, zaniedbania itp. wykluczają pozytywne rozpatrzenie wniosku.
Dłużnik wnosi o zwołanie wstępnego zgromadzenia wierzycieli. Wcześniej jednak powinien prowadzić negocjacje z najważniejszymi wierzycielami, pozwalające rokować, że głosowanie nad zawarciem układu zakończy się jego przyjęciem. Dłużnik deklaruje zorganizowanie i przeprowadzenie zgromadzenia wierzycieli w jego siedzibie.
We wniosku winno się znaleźć oświadczenie dłużnika, poparte dowodami o prawdopodobieństwie zrealizowania układu.
I wreszcie najważniejsza rzecz we wniosku, czyli udowodnienie z wysokim prawdopodobieństwem, że realizacja układu w postępowaniu upadłościowym układowym będzie bardziej korzystna dla wierzycieli, niż upadłość likwidacyjna przedsiębiorstwa dłużnika. Dłużnik dokonuje analizy upadłości obejmującej likwidację majątku poprzez wskazanie sumy, jaką można uzyskać z likwidacji masy upadłości po uwzględnieniu kosztów likwidacji i porównuje ją do kwoty możliwej do spłaty w upadłości z możliwością zawarcia układu. Oczywistym jest, że kwota uzyskana przez wierzycieli w postępowaniu układowym musi być wyższa od kwoty uzyskanej z likwidacji firmy.
Każdy wniosek o ogłoszenie upadłości układowej musi być poparty dowodami w postaci załączników do wniosku. Lista załączników obejmuje:
1. Wydruki z CEIDG lub sądu rejestrowego,
2. Oświadczenie o prawdziwości danych,
3. Spis wierzycieli,
4. Wykaz majątku,
5. Rachunek przepływu za ostatnie 12 miesięcy,
6. Bilans dłużnika,
7. Oświadczenie o spłatach wierzytelności lub innych długów dokonanych w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku,
8. Spis podmiotów zobowiązanych majątkowo wobec dłużnika wraz z adresami, z określeniem wierzytelności, daty ich powstania i terminów spłaty,
9. Wykaz tytułów egzekucyjnych oraz tytułów wykonawczych przeciwko dłużnikowi,
10, Informacja o postępowaniach dotyczących ustanowienia na majątku dłużnika hipotek, zastawów, zastawów rejestrowych i zastawów skarbowych oraz innych obciążeń podlegających wpisowi w księdze wieczystej lub w rejestrach, jak również o prowadzonych innych postępowaniach sądowych lub administracyjnych dotyczących majątku dłużnika,
11. Dowód uiszczenia opłaty sądowej od wniosku w wysokości 1.000,- zł.
Ten artykuł może być nieaktualny z istniejącym prawem. 1 stycznia 2016 r. Prawo Upadłościowe i Naprawcze zostało zastąpione Nowym Prawem Restrukturyzacyjnym. Aktualne artykuły są publikowane aktualnościach.
